Türkçe ve İngilizce özeti var.

Tez (Uzmanlık)--Uludağ Üniversitesi, 2017

Kaynakça var.

Temporomandibular eklem (TME) mandibulanın büyüme merkezidir ve çiğneme, nefes alma, konuşma gibi fonksiyonlarda kritik bir öneme sahiptir. Osteoartrit (dejeneratif eklem hastalığı) temporomandibular eklemin en sık görülen artrit tipidir. Yaşlı hastalarda primer olarak görülebileceği gibi parafonksiyonel aktiviteler sırasındaki stres bazı hastalarda benzer dejeneratif değişikliklerin olmasına katkıda bulunur. Kıkırdak dokusunun iyi kanlanmaması ve iyileşme potansiyelinin düşük olması nedeni ile kıkırdak hasarlarını tedavi etmek zordur. Bu çalışmada birçok hücreye dönüşme potansiyeli olan ve bir çok büyüme faktörü barındıran yağ greftinin, hasarlı temporomandibular eklem kıkırdağı üzerindeki etkileri araştırıldı. Bu çalışmada deneklerin her iki TME eklem disk laterallerinde 3 mm'lik defektler oluşturularak eklem dejenerasyon modeli oluşturuldu. Sol tarafa inguinal bölgeden alınan yağ grefti yerleştirildi, sağ taraf kontrol grubu olarak başka işlem yapılmadan kapatıldı. 8 hafta sonunda eklem kondil ve diskleri çıkarılarak taramalı elektron mikroskobu ile görüntülendi. Kondiller ise histopatolojik inceleme için H&E ve Safranin O boyaları ile boyanarak incelendi. Histopatolojik değerlendirmede her iki grupta eklem yüzey yapısı, kondrosit yoğunluğu, hücre kümelenmesi ve Safranin O boyanma kaybı parametreleri tek bir uzman histolog tarafından skorlandı. Sonuç olarak eklem yüzey yapısındaki bozulmanın, deney grubunda istatistikselolarak anlamlı derecede düşük olduğu görüldü. Kümelenme skor olarak deney grubunda düşük olmasına rağmen istatistikselolarak anlamlı fark saptanmadı. Kondrosit yoğunluğu ve Safranin O boyanma kaybı iki grup arasında benzer değerler gösterdi. Taramalı elektron mikroskobu incelemesinde deney grubu kondil yüzeyinde düzenli kollajen fibriller gözlenirken kontrol grubunda düzensiz kaba bir iyileşme dokusu gözlendi. Anahtar kelimeler: Temporomandibular eklem, yağ grefti