Türkçe ve İngilizce özeti var.

Tez (Uzmanlık)--Uludağ Üniversitesi, 2012

Kaynakça: 41-47 y.

Kronik miyeloid lösemi (KML), 9. ve 22. kromozomlar arasındaki translokasyon sonucu oluşan, philadelphia kromozomu olarak adlandırılan BCR/ABL füzyon geni ve bu genin tirozin kinaz aktivitesi yüksek onkoproteinleri ile karakterize, tüm hematolojik kök hücre serilerini tutan miyeloproliferatif bir hastalıktır. Genellikle ileri yaşlarda görülür. KML'de ispatlanmış etiyolojik bir ajan söz konusu değildir. KML'de allojeneik kök hücre nakli de dâhil çeşitli tedavi yöntemleri uygulanmıştır. Tirozin kinaz inhibitörlerinden (TKİ) imatinibin keşfi ve tedaviye girmesi, tedavi yanıtları ve sağ kalım açısından bir dönüm noktası kabul edilebilir. TKİ ile hücre içi sinyal iletimi, hücre proliferasyonu ve farklılaşması baskılanır. Hayvan çalışmalarında (ratlar, maymunlar ve köpeklerde) imatinibin spermatogenezi etkilediği ancak diyabetik ratlarda diyabete bağlı gelişen erektil disfonksiyonların TKİ tedavisi ile gerileyebileceği gösterilmiştir. TKİ'lerinin teratojenik etkileri olabileceğinden korkulması nedeni ile TKİ kullanan şahısların gebelikten kesin bir şekilde kaçınması gerektiği önerilmektedir. İmatinib kullanımı sırasında gebeliklerin gerçekleştiği ve bunların normal bir şekilde sonlanabildiği de bir gerçektir. İnsanlar üzerinde yapılmış gonadal fonksiyonları inceleyen bir çalışma hali hazırda yoktur. İmatinib tedavisi altındaki erkeklerde erektil fonksiyonları değerlendiren çalışmamız literatürde bir ilki oluşturmaktadır. Çalışmamızda Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Hematoloji Bilim Dalı'nda takip ve tedavi altındaki erkek KML hastalar incelendi. KML dışında bilinen bir sistemik hastalık öyküsü olmayan, TKİ dışında farmakolojik tedavi almayan 31 hasta tespit edildi. Bunlardan 24'ü imatinib, 6'sı nilotinib ve 1'i de dasatinib tedavisi almaktaydı. Bu hastaların erektil fonksiyonları, Uluslararası Erektil Fonksiyon Değerlendirme İndeksi (IIEF-5) ile değerlendirildi. Tüm hastaların 12'sinde (%38,7) erektil disfonksiyon (ED) saptanmadı. İmatinib kullanan hasta grubuna bakıldığında 10 hastada (%41,5) ED saptanmazken, 11 hastada (%45,8) hafif, 3 hastada (%12,5) orta şiddette ED bulundu. Bu olgular yaşlarına göre değerlendirildiğinde ED oranı normal sınırlar içinde saptandı. ED ile imatinib kullanım dozu ve tedavi süresi arasındaki ilişki değerlendirildiğinde istatistik? yönden anlamlı bulunmadı (sırasıyla; p=0,255 ve p=0,243). Sonuç olarak; olgu sayısı sınırlı olmakla birlikte bu çalışmada TKİ kullanımının ED oluşturmadığı belirlendi. Hormonal özellikleri de içeren ve daha geniş olgu sayılı çalışmalara ihtiyaç olduğu kanısına varıldı. Anahtar kelimeler: Kronik miyeloid lösemi (KML), İmatinib, Erektil disfonksiyon.