Tez (Uzmanlık Tezi) -- Uludağ Üniversitesi, 1995

Kaynakça var.

Klinik olarak ve direkt mikroskopik yöntemde mantar saptadığımız, 17-65 yaş grubunda, 92 erkek, 48 kadın toplam 140 yüzeyel mikozlu hastanın kültürleri alınarak, 94'üne topikal oksikonazol, 24'üne topikal tiokonazol, 19'una topikal oksikonazol+sistemik terbinafin, 30'una topikal oksikonazol+sistemik itrakonazol tedavisi sonunda klinik ve mikolojik incelemeler yapılarak değerlendirildi. Y.M. hastaların % 69.3'ü T.pedis, % 28'i T. inguinalis, % 14'ü T. korporis, % 6'sı T.manum idi. Kültürlerde mantar üreme oranı % 65.6 olup, mantar tür¬lerine göre Tr. rubrum % 22.3, Tr. mentagrofites % 15.3 kandida % 10.8, Tr. tonsurans % 7, Tr. violaceum % 5.1, E. floccosum % 2.6, M. canis % 2.6 oranlarında dağılım gösterdi ve yerleşim yerlerine göre üreyen mantar türleri arasında bir fark saptan¬madı. Topikal oksikonazol uygulanan hastalarda T. inguinalis ve T. manum'lu klinik olguların T. pedis'e göre tedaviye daha çok cevap vermesi istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Diğer klinik tabloların tedavi bakımından birbirlerine göre farklı¬lığı bulunmadı. 3 haftalık tedavi sonunda % 35.7 oranında şifa % 61.9 iyileşme, % 2.4 oranında etkisizlik saptandı. Topikal oksikonazol uygulanan hastalarda etkenlerin yerleşim yerlerine göre verdikleri cevap incelendiğinde, Tr. mentagrofites üreyen ve üreme olmayan grupta T.inguinal is’deki şifa oranı T.pedis'e göre yüksek bulundu. Oksikonazol grubunda,saptanan etkenlerin tedaviye ver¬dikleri cevap sıklık oranlarına göre; Tr. violaceum % 80, Tr. tonsurans % 60, M. canis % 50, Tr. mentagrofites % 41.2, E. floccosum % 33.3, kandida % 25, Tr. rubrum % 21 şeklinde sıra¬lanmaktadır. üremeyenlerde şifa oranı % 32 olup, istatistiksel olarak etkenlerin tedaviye cevapları arasında bir fark saptan¬mamıştır. Topikal tiokonazol uygulanan hastalarda 3. hafta sonunda elde edilen sonuçlar % 62.5 oranında şifa, %33.3 iyileşme,% 4.2 etkisiz şeklinde saptandı, üretilen etkenlerin tedaviye verdik¬leri cevaplar arasında istatistiksel bir fark bulunmamakla be¬raber şifa oranları halinde; M.canis, Tr.violaceum, E.floccosum, Tr.mentagrofites için % 100, Tr.rubrum % 60, Tr. tonsurans % 50 olup, üremeyenlerde % 54.5 oranında sıralanmaktadır. Topikal oksikonazol + sistemik terbinafin tedavisi ile elde ettiğimiz sonuçlar % 15.8 oranında şifa, % 78.9 iyileşme, % 5.3 etkisiz şeklindedir. Saptanan etkenler Tr. rubrum ve kandida olup, Tr. rubrum'un şifa oranı % 37.5 iken, kandidada şifa gözlenmedi. Topikal oksikonazol+sistemik itrakonazol tedavisi ile elde ettiğimiz sonuçlar % 26.7 oranında şifa, % 66.7 oranında iyileşme, % 6.6 oranında etkisiz şeklindedir, üreyen etkenlerin tedaviye verdikleri cevaplar arasında üremeyen gruptaki iyileşmenin, Tr. rubrum'a göre daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Mantar türlerinin 4 ayrı antifungal tedaviye verdikleri cevap incelendiğinde üremeyen grupta; Tiokonazol, Oksikonazol+Terbinafin ve Oksikonazol+itraspor'a göre daha etkili bulunmuş¬tur. Mantar türlerinin tedaviye verdikleri cevap genel olarak incelendiğindeTr. violaceum'un Tr. rubrum ve kandidaya göre tedaviye daha iyi cevap verdiği saptanmıştır. Tedavilerin birbirlerine göre etkinlikleri incelendiğin¬de Tiokonazol; Oksikonazol, Oksikonazol + Terbinafin ve Oksikonazol + itrakonazol'e göre daha etkilibulunmuştur. Antifungal tedavilerin klinik formlara göre etkisi ince¬lendiğinde T. pedisli hastalarda Tiokonazol, Oksikonazol + Terbinafine göre etkili bulunmuştur. T. pedisin tedaviye en zor cevap veren klinik form oldu¬ğu saptanmıştır. İd reaksiyonlu hastaların çoğunluğunun T. pedis grubunda yer aldığı gözlenmiş ve en sık üreyen etkenin Tr. rubrum olduğu saptanmıştır. İd reaksiyonlu hastalarda saptanan Tr. rubrum'un üreme¬yen gruba göre tedaviye daha çok cevap verdiği gözlendi. Bu grup hastalara verilen tedavilerin birbirlerine göre etkinlik¬leri farklı bulunmadı. Tedavi süresince topikal ilaçlara karşı yan etki gözlen¬medi. Terbinafin alan 1 hastada ürtiker, itrakonazol alan 1 hastada, bulantı, kusma, görme bozuklukları oluştu, çalışma dışı bırakıldılar.